جراحی شانه یکی از شاخه‌های مهم جراحی ارتوپدی است که برای درمان آسیب‌های مفصل شانه، پارگی تاندون‌ها، دررفتگی‌های مکرر و مشکلات ناشی از بیماری‌های تخریبی مانند آرتروز انجام می‌شود. این مفصل به دلیل دامنه حرکتی وسیع، بیشتر در معرض آسیب‌های ناشی از تصادفات، فعالیت‌های ورزشی و فرسایش تدریجی قرار دارد.
یکی از رایج‌ترین جراحی‌های شانه، ترمیم پارگی تاندون روتاتور کاف است. این آسیب معمولاً به دلیل افزایش سن یا فشار مداوم بر روی شانه رخ می‌دهد و باعث درد و محدودیت حرکت می‌شود. در این جراحی، تاندون پاره‌شده به استخوان متصل شده و با استفاده از بخیه‌های قوی یا ایمپلنت‌های مخصوص تثبیت می‌شود.
دررفتگی مکرر شانه یکی دیگر از مشکلات شایع است که در اثر آسیب‌های ورزشی یا تصادفات ایجاد می‌شود. در موارد شدید، جراحی برای بازسازی ساختارهای نگه‌دارنده مفصل و جلوگیری از دررفتگی‌های بعدی انجام می‌شود. روش بانکارت یکی از تکنیک‌های رایج برای تثبیت مفصل در این بیماران است.
جراحی شانه همچنین در موارد آرتروز شدید یا آسیب‌های غیرقابل ترمیم، شامل تعویض مفصل شانه با پروتزهای مصنوعی می‌شود. این روش که به عنوان آرتروپلاستی شانه شناخته می‌شود، به کاهش درد و بازگرداندن حرکت طبیعی مفصل کمک می‌کند.
امروزه بسیاری از جراحی‌های شانه به روش آرتروسکوپی انجام می‌شوند که یک روش کم‌تهاجمی با برش‌های کوچک و زمان بهبودی کوتاه‌تر است. در این روش، یک دوربین کوچک داخل مفصل قرار داده شده و جراح از طریق ابزارهای ظریف، ترمیم‌های لازم را انجام می‌دهد.
دوره توانبخشی پس از جراحی شانه بسته به نوع عمل متفاوت است و ممکن است از چند هفته تا چند ماه طول بکشد. فیزیوتراپی نقش کلیدی در بازگرداندن دامنه حرکتی و جلوگیری از خشکی مفصل دارد. با پیشرفت روش‌های جراحی و تجهیزات مدرن، میزان موفقیت این جراحی‌ها افزایش یافته و بیماران می‌توانند سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره و ورزشی خود بازگردند.
