جراحی اسلپ شانه
جراحی اسلپ شانه : شانه ما یکی از قسمتهای بسیار پرکار و فعال بدن است و به علت ماهیت چرخشی که دارد دائماً در حال فعالیت است. به همین علت همیشه در خطر عارضه های مختلف قرار میگیرد. یکی از آسیبهای اساسی و مهم که در ناحیه شانه اسلپ شانه است. دردهای مزمن در شانه به دلیل فعالیتهای شدید ممکن است به علت پارگی لابروم شانه باشد که در قسمت انتهایی آن را اسلپ میگویند. درمانهای زیاد . متنوعی از جمله دارو و فیزیوتراپی برای رفع این اختلال وجود دارد که از موثرترین این درمانها جراحی اسلپ شانه است.
آسیبهای اسلپ شانه
این آسیب با حرکات ناگهانی، تروما و حرکتهای پرتکرار ایجاد میشود و در سنین مختلف آسیبهای متفاوتی از این عارضه در افراد ایجاد میشود. توجه کنید که در افراد زیر ۴۰ سال یک عامل مشخص میتواند در ایجاد آسیب تعیینکننده باشد که بیشتر در فعالیتهای ورزشی رخ میدهد. اما در بالای ۴۰ سال میتواند یک فرآیند تخریبی و فرسایشی در مفصل عامل ایجاد این عارضه باشد و حتما باید پیگیری و درمان شود. لازم به ذکر است تغذیه این افراد میتواند نقش مهمی ایفا کند.
علائم اسلپ شانه
ممکن است فرد علائم رایج صداهای غیرعادی با حرکات شانه را داشته باشد. کاهش قدرت در شانه و ضعف حرکتی میتواند یکی دیگر از نشانههای پارگی اسلپ شانه باشد. این نکته مهم است که در این عارضه اگر پارگی اسلپ شانه کم باشد نشانه خاصی مشاهده نمیشود و ممکن است خطرآفرین باشد. به طور کلی نشانههای پارگی اسلپ شانه به صورت زیر احساس میشود؛
- احساس قفل شدن شانه
- ایجاد صدای غیرعادی در شانه در هنگام حرکتهای مختلف
- درد در مفصل شانه
- کاهش قدرت در عضلات شانه
- کم شدن دامنه حرکتی شانه
فرایند جراحی
در روش آرتروسکوپی جراح دو حفر در مفصل شانه ایجاد میکند و با روشهای مختلفی محل مورد نظر ترمیم میشود. پس از انجام جراحی 3 الی ۴ هفته دست باید بدون حرکت باشد. بسته به نظر جراح تکنیکهای توانبخشی و فیزیوتراپی تا ۴ الی ۶ هفته تجویز میشود و برای بهبودی کامل بهتر است تا تمام جلسات فیزیوتراپی گذراده شود.
سابقه پزشکی بیمار
در جریان سابقه پزشکی بیمار چند مورد و نکته دقت شود. از این موارد میتوان به ورزشهایی که منجر به درد میشوند مانند پرتاپ دیسک و نیزه، وزنه برداری وکشتی اشارهکرد. آزمایش خون، عکس برداری و اطلاع از مشکلات گذشته در آن ناحیه از جمله عارضههای بخش لابروم انجام میشود.
علت پارگی SLAP چیست؟
پارگی SLAP یکی از آسیب های شایع شانه است که عمدتا به دلیل استفاده بیش از حد یا ضربه ناگهانی ایجاد می شود. در بسیاری از موارد، این مشکل نتیجه فرسودگی تدریجی لابروم در طول زمان است. ورزشکارانی که حرکات تکراری بالای سر انجام می دهند، بیش از دیگران در معرض این آسیب قرار دارند. برای نمونه، بازیکنان بیسبال، والیبال، تنیس و شناگران بیشتر با این مشکل مواجه می شوند.
عوامل دیگری که می توانند باعث پارگی SLAP شوند عبارتند از:
- انجام مکرر حرکات پرتابی مانند پرتاب دیسک
- حرکات سریع و ناگهانی شانه یا بالای سر در ورزش هایی مثل وزنه برداری
- دررفتگی شانه
- ضربه شدید ناشی از تصادف یا سقوط
- افتادن روی بازوی کشیده در جلو یا کنار بدن
- آسیب مستقیم به ناحیه شانه
- کشیده شدن بیش از حد بازو
- بلند کردن اجسام سنگین
- فرسودگی یا دژنراسیون تدریجی لابروم
انواع پارگی اسلپ
وقتی پزشک یا جراح تشخیص دهد که فرد دچار پارگی SLAP شده است، عمدتا شدت و محل آسیب را در قالب نوع ۱، ۲، ۳ یا ۴ مشخص می کند. این تقسیم بندی کمک می کند تا روش درمان مناسب انتخاب شود. هرچند انواع دیگری هم گزارش شده اند، اما بسیار نادر هستند و کمتر دیده می شوند.
اسلپ نوع ۱
- در این حالت، لابروم فوقانی دچار پارگی سطحی و فرسودگی می شود.
- بیشتر در افراد مسن دیده می شود و معمولا خفیف تر از سایر انواع است.
اسلپ نوع ۲
- شایع ترین نوع پارگی SLAP محسوب می شود.
- در این وضعیت، لابروم فوقانی به طور کامل از استخوان گلنوئید جدا می شود.
- شکاف بین غضروف مفصل و محل اتصال لابروم ایجاد می گردد.
- این نوع میتواند به سه شکل رخ دهد: قدامی، خلفی یا ترکیبی.
- درمان اغلب با جراحی آرتروسکوپی انجام می شود.
- بیشتر در افراد مسن یا کسانی که سابقه دررفتگی شانه دارند دیده می شود.
اسلپ نوع ۳
- به شکل bucket-handle یا دسته سطل شناخته می شود.
- بخش پارهشده لابروم داخل مفصل آویزان می ماند و باعث علائمی مثل گیر کردن یا قفل شدن شانه می شود.
- درمان شامل برداشتن قسمت آسیب دیده و ترمیم بخش باقی مانده با آرتروسکوپی است.
- این نوع اسلپ با بی ثباتی شانه همراه است.
اسلپ نوع ۴
- در این حالت، پارگی لابروم تا تاندون دوسر بازو امتداد پیدا می کند.
- درمان نیازمند اتصال مجدد لابروم و ترمیم تاندون دوسر یا انجام عمل تانودزیس است.
- این جراحی نیز به روش آرتروسکوپی صورت می گیرد.
به این مقاله امتیاز دهید:
